Uzależnić się można nie tylko od substancji psychoaktywnych, ale i od pewnych czynności. Skąd biorą się uzależnienia behawioralne i kto jest na nie najbardziej narażony?
Uzależnienie behawioralne to silna potrzeba wykonywania konkretnej czynności, która może przynosić nam szkody, jednak dana osoba nie potrafi sobie jej odmówić. Z czasem przestaje ona również kontrolować to, co dzieje się wokół i podporządkowuje wszystko pod nałóg. Może to dotyczyć zakupów, seksu, jedzenia lub wielu innych kwestii. Te przypadłości mogą mieć m.in. podłoże genetyczne. Często zdarza się jednak, że jeśli w tej sytuacji nie zaistnieją czynniki sprzyjające to uzależnienie nigdy się nie rozwinie.
Podłożem uzależnień behawioralnych są też inne problemy, np. osobiste konflikty, samotność, impulsywność. A także – jak to określił już kiedyś m.in. prof. Jerzy Mellibruda – przewaga myślenia magicznego nad racjonalnym. Część osób sama decyduje się na pomoc psychologa, natomiast inni ulegają dopiero po namowach bliskich, czyli niejednokrotnie osób współuzależnionych. Zazwyczaj są to ludzie, na których bezpośrednio wpływają te uzależnienia. Leczenie zależy od terapeuty – psychiatrzy wolą dawać leki, psychoterapeuci uważają zaś, że leki mogą tylko wspomagać psychoterapię.
Idealnym przykładem takiego uzależnienia są gry hazardowe. Tu uzależnionych może być nawet około miliona. Niektórzy przegrali dziesiątki tysięcy i zaciągają długi. Setki tysięcy młodych Polaków nałogowo też się objada i prowokuje wymioty.
Coraz częściej uzależnionych można spotkać w gimnazjach. Już tam zaczynają się gry w lotto albo na automatach. Poza tym na pierwszy plan wychodzi jednak uzależnienie od internetu. Specjaliści zauważają też, że o uzależnieniu od internetu można mówić wówczas, gdy dana osoba przebywa w sieci 4 lub więcej godzin dziennie, albo spędza tam czas w godzinach nocnych (po 22.00). Dla uzależnienia charakterystyczne jest też to, że dana osoba korzysta z internetu, bo chce się w ten sposób poczuć lepiej i poprawić swój nastrój.
Osoby uzależnione lub współuzależnione nie muszą od razu zgłaszać się na terapię, to może być dla nich spory krok. Na początek mogą natomiast skorzystać z telefonów zaufania lub pojedynczych porad terapeutów. W przypadku telefonów zaufania, terapeuci siedzący po drugiej stronie słuchawki mogą pomóc określić, na ile poważny może być problem, z którym dzwoni dana osoba, a także znaleźć najlepsze wyjście z tej sytuacji. W razie potrzeby przekazują także informacje na temat placówek zajmujących się leczeniem uzależnień behawioralnych na terenie całego kraju.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
