Wstępne diagnozy mogą wskazywać na to, że mamy do czynienia z Alzheimerem lub Parkinsonem. Objawy są przecież bardzo podobne. Jednak zbliżone objawy towarzyszą także otępieniu ciałami Lewy’ego

Otępienie z ciałami Lewy’ego dopada często osoby w podeszłym wieku i ma podłoże neurologiczne. Stanowi ono zespół objawów powodujących osłabienie funkcji poznawczych, który wywołany jest uszkodzeniem mózgu. Za patologiczne procesy m.in. braki neuroprzekaźników odpowiadają nieprawidłowo zbudowane złogi białka, tzw. ciała Lewy’ego występujące w obszarach kory mózgu oraz układzie limbicznym. Nie wiadomo, co prowadzi do powstawania białek, ale uważa się, że zaburzają przesyłanie impulsów między neuronami. Jest to kolejna po chorobie Alzheimera i otępieniu naczyniowym, najczęstsza przyczyna otępienia. Szacuje się, że może stanowić ok. 10-20% wszystkich przypadków demencji, 2 razy częściej dotyczy mężczyzn, a największy odsetek jej występowania ma miejsce po 65. roku życia.

Diagnoza

Diagnoza wcale nie jest prosta, przede wszystkim dlatego, że objawy są bardzo zbliżone do innych wspomnianych już chorób. Możemy na podstawie obserwacji zbudować pewien obraz problemu, z którym mamy do czynienia, ale całkowite rozpoznanie opiera się na ocenie klinicznej. W tej ocenie zawarta jest opinia neurologa, testy neuropsychologiczne oraz badania dodatkowe – w tym badania krwi, rezonans magnetyczny, a także EEG.

Gdzie kryje się różnica pomiędzy otępieniem ciałami Lewy’ego a Parkinsonem czy innymi chorobami podobnego rodzaju. Jeśli na przykład u osoby występują zaburzenia ruchu znane jako parkinsonizm, w ciągu roku nie rozwinie się demencja, jest ona rozpoznana jako choroba Parkinsona. Jeśli jednak demencja rozwinie się w ciągu roku, to jego stan jest klasyfikowany jako otępienie z ciałami Lewy’ego.

Bardzo istotne dla tej choroby są także omamy wzrokowe, które występują u blisko 80% dotkniętych tą przypadłością. Omamy u chorego mogą być bardzo plastyczne, mogą występować w nich ludzie lub zwierzęta. Halucynacje mogą też przybierać formę koszmarów, w których chory może aktywnie uczestniczyć w śnie, poruszać rękoma i nogami.

Jak się leczyć?

Niestety, na otępienie ciałami Lewy’ego nie ma jednego lekarstwa. Ta choroba postępuje, jednak odpowiedź na pytanie, jak szybko, jest już kwestią indywidualną.

Odpowiednio postawiona diagnoza jest tym bardziej ważna, że pacjenci z tym rodzajem otępienia na pewne grupy leków reagują dobrze, zaś inne mogą im bardzo zaszkodzić.

Przed rozpoczęciem leczenia należy oczywiście przeprowadzić wywiad z pacjentem i jego bliskimi, gdyż objawy mają różną siłę. Czasami zmieniają się one nawet w ciągu kilku minut.

W terapii stosuje się m.in. małe dawki lewodopy minimalizujące zaburzenia ruchowe oraz inhibitory acetylocholinesterazy, czyli leki wpływające na objawy otępienia. Omamy i urojenia można redukować za pomocą leków przeciwpsychotycznych nowej generacji. Pomocne jest także leczenie wspomagające, do którego zaliczamy rehabilitację oraz opiekę psychologiczną.

Źródło: Skymed.pl
fot. materiały prasowe

 

Podobne artykuły

• 

  Czynniki, które zwiększają ryzyko choroby Alzheimera

• 

  Raport specjalny: Trudny czas dla osób z chorobą Parkinsona

• 

  Olej rzepakowy niewskazany przy chorobie Alzheimera